• אלט געווען 33 יאר
• געוואוינט אין ברוקלין, נוי יארק
• געבוירן תשמ״א
• נפטר געווארן ב׳ סיון תשע״ד

יהא זכרו ברוך!

די געפילן שטרומען, און דאס הארץ מאנט עפעס צו שרייבן לזכר דעם אומפארגעסליכן משמח אלוקים ואנשים, האברך ר’ יואל בראך ע”ה.

מיר האבן געקענט ר’ יואל’ן אזוי ווי אלע פון אייך. ווען מיר האבן אים געזען ביי א חתונה אריינשפאנען מיט זיין סעקסיפאון, בין איך שוין געווען עקסייטעד, און ווען ער האט גענומען דעם פלוט-און צוגעשפילט אזוי סמוד-דאן בין איך שוין אריין אין א העכערן מוד. אבער דער קלימאקס איז געוועזן, ווען דער וואן מען בענד פלעגט צו גיין שמועסן מיט א חבר זיינע-און ר’ יואל אליין האט זיך צוגעזעצט צום פיאנא-אט אויף דעם מאמענט האב איך געווארט-כ’האב אלע מיינע חושים אנגעשפארט-און יעדע תנועה’לה אין מח אריינגעשארט, והעיקר: ווען איך פלעג אים דערויף זאגן א יש”כ, האט ער צוריקגעשאקלט מיט א ברייטן שמייכל, ווי צו זאגן, כ’ווייס אז מענטשן אפפרישיעטן עס, דערפאר טו איך עס.

יעצט אז ר’ יואל האט אונז פארלאזט נאך אזא שווערן קרענק, הערט מען כסדר פון זיינע נאנטע די גוטע און שיינע זיטן וואס ער האט פארמאגט, א גאלדן הארץ מיט א גאלדן האנט, און אן א שיעור צדקה וחסד, ועוד.

ווי נאר מ’האט געהערט אז ר’ יואל איז נישט געזונט, האט דאס יעדן געגעבן א טשיאכקע אין הארץ’ן, א גרויס חלק, צוליב די מוסר הסכל, ווי ר’ יואל אליינ’ס שרייבט, אז ער האט פארזיך פארגעזען א גלענצנד’ן קאריערע, און פלוצים איז אלעס אראפגעפאלן, ווי דינער אינמיטן העלן טאג.

אין פאקט, מיר אלע האבן פאר אים פארגעזען א גאלדענעם עתיד, און ווי נישט ווי, אז מ’האט הנאה פון א מענטש, שפירט מען אויך א שטיקעלע קשר, און דא אזא בראך, דאס דארף אונז צייגן פון איין זייט, אז יעדער מענטש איז דא אויף דער וועלט אויף א שליחות, איינער א קערצערע, דער צווייטער מער לענגער, כ’קען מער מאריך זיין אין דעם, אבער די חלק לאז איך פאר משפיעים.

אבער פון די צווייטע זייט וואס איך וויל יא שטארק באטאונען: מיר קענען זיך זייער א סך לערנען פון ר’ יואל’ס התנהגות און דייקא אין זיינע שווערע טעג, דהיינו, ער האט נישט אויפגעגעבן, נאר ווייטער אנגעגאנגן מיט דעם שמחת החיים, פרייליך געשפילט, און אריינגעגאסן הויפענ’ס מיט שמחה אין אידישע הערצער, ווי ער אליינ’ס שרייבט אין זיינע הארציגע ווערטער: “געדענק, אויב דו קענסט צאלן דיינע בילס, און די האסט א משפחה, דאן ביזטו דער גליקליכסטע מענטש אויף דער ערד”.

דאס אז ר’ יואל האט גרויסע זכותים דאס האבן אונז זיינע באקאנטע פארציילט, און דאס ער איז ארויפגעקומען צו טאטן בשמים, א ריין ציכטיגע נשמה, דאס פארציילן אונז חז”ל, יסורים ממרקין, יסורים פון א שווערן קרענק, יסורים וויסענדיג אז מ’לאזט איבער קליינע יתומים’לעך אן זייער ליבן פאטער, איז ער זיך אוודאי חוסה בצל כנפיו.

אויב אזוי לאמיר טאקע ארויס נעמען דעם ביישפיל פון ר’ יואל’ן, אז אפי’ ס’גייט נישט גוט, מ’מאכט אמאל מיט, זאל מען ווייטער אנהאלטן מיט דעם שמחת החיים, און נישט אויפגעגעבן. דעם מעסעדזש איז – דאכט זיך – זייער וויכטיג אין היינטיגע צייטן, ווען מ’גייט אדורך אזאנע שווערע זמנים. ס’איז גלייך צו איינער וואס גייט אויף א שווערן וועג פיל מיט ווייטאג, און אין די זייט, בצידי הדרכים, איז פארהאן פיל מיט אבנים טובים ומרגליות, מ’דארף זיין א נער און נישט אויפהייבן.

וואס זענען אונזערע אבנים טובים? דאס איז אונזער לעבן, אונזער ווייב און קינדער, ס’גאנצע געזונדל, לאמיר פארגעסן פון אלע ארומיגע טרוימען, אדער שוועריקייטן, לאמיר זיך משתשע זיין מיט זיי יעדן טאג און הנאה האבן פון גאט’ס לעבן, אזוי ווי ס’שטייט טאקע ביי יו”ט שבועות “חציו לשם” מ’דארף טאקע עוסק זיין בתורה ובעבודה, אבער ס’דארף אויך זיין “חציו לכם” שוה בשוה, די משפחה און די הויזגעזונט, דאס דארף זיין די טייערסטע פון אונזער לעבן.

[אויפן ניגון קלי קלי, געזונגן פורים אונטערן חבריא]

-אויפן לאנגן וועג-נעכט און טעג-זיי שפאנען אינאיינעם
צום קעניגס חתונה-מיט טריט געלאסענע-טאטע מיט זיין קינד דעם קליינעם
אויף דער זייט-גארנישט ווייט- עסן געשעפטן פארהאן
דאס קינד-ווי בלינד-וויל גארנישט טועם זיין

-צום קעניג כ’גיימיר-אזוי איך פריי מיר- כ’שפיר נישט קיין הונגער
פונעם זייט דעם אנדערן-אזוי שווער דאס וואנדערן-דער וועג ווערט גארנישט גרינגער
פון טרינקן עסן-ער וויל פארגעסן-זיין טאטע נישט מסכים דערויף
וחי בהם-זיך עסן נעם-ס’איז א חוב

=אויפן וועג דעם לאנגן-מיט פארשידענע געזאנגן- מיר אידעלעך שפאנען שוין פיל צייטן
אמאל פרייליך- ליידער מער טרויעריג- אבער מיר זינגען נאכאלץ צו אונזער טאטן
כאטש מען גייט מיט-א שווערע מינוט
ר’ יואל האט אונז געוויזן וואס מען טוט

=די יסורים רייסט-די ווייטאג שמייסט- דאקטוירים זאגן שלעכטע נייעס
דאך נישט פארפאסן- משמח זיין די מאסן-אויפלעבן א שמחה מיט חיות
יואלי געוויס-ס’איז גרויס דיין זכות
צו פרעגן פון טאטי די האסט שוין היינט רשות

נו פרעגזשע:
*קלי קלי למה למה
קוק וואס כ’האב געטוהן ווילאנג כ’האב געהאט אין מיר מיין נשמה
קלי קלי למה למה
טאטע אונז ווארטן שוין אזוי לאנג אויף דיין נחמה

*קלי קלי למה טאטע
ווילאנג וועלן מיר קריכן אויפן לאנגן וועג דעם ווייטע
קלי קלי, ר’ יואל מאך געוואלטן
ווילאנג וועט מען אינעם שווערן גלות אויסהאלטן

=רבונו של עולם צו דיין חתונה טוען מיר זיך שוין גרייטן
די לויים וועלן, זינגן און שפילן, מיט פייפער און טרומפייטן
מיט דוד המלך מיט זיין פידעלע בראש
ביי די גרויסע חתונה אין בית המקדש

=קרב יום- קרב יום- ענטפערט אונז כביכול
באלד אין גיך – שיק איך שוין משיח – עתיד הקב”ה לעשות מחול
איר האט אויסגעווארט מיט בטחון אן א שיעור
בקרוב נעם איך ענק צוריק אהיים צו מיר

קרעדיט: וואסערפאל – אידישע וועלט

אומריכטיגע אינפארמאציע? ווילט איר עפעס פארבעסערן? ביטע פארבינדט אייך

קינדער:
 3 קינדער

מקום מנוחתו אין בית החיים החדש קרית יואל